Dag 9, reisdag naar Desert Rhino Camp

Zondag 5 augustus reisdag van Erongo Wilserness lodge naar Twee Palms / desert Rhino Camp

We nemen een andere route dan untammed travelling aangeeft, hun route is 475 km en daar doen we ca. 7 uur over, en we moeten er om 14.00 uur zijn in Twee Palms om naar onze lodge gebracht te worden.
We rijden naar Omaruru en daar nemen we de C36 naar Uis. Vandaar nemen we de D2344 en gaan vervolgens de C35 op naar Khorixas. Daarna nemen we de C39 en volgen verder het schema wat we gekregen hebben.

Om 06.50 hebben we de afspraak om onze koffers te halen en ons naar de parking te brengen waar onze auto staat zodat we om 07.00 uur kunnen rijden. We rijden het park af, het wordt al licht, het is 8 graden en we volgen de gravelweg. Als we bij het plaatsje Omaruru komen, hier leeft de herostam, we zien een klein kerkje en een biltong factory, en rijden we de C36 op naar Uis. Als snel nemen we de afslag D2344 naar Omattjette. Zo nu en dan steekt er een jakhals over, ook zien we een hele zwerm kippentjes, eeln kleinp soort kalkoen. Het is een fijne weg om te rijden. We zien een paar keer een paar

jonge kuddu’s oversteken, maar ze zijn te snel weg om een foto te kunnen nemen. Langs de weg zien we heel veel termietenheuvels, de een nog mooier dan de andere. Ook zien we koeien, wilde paarden en ezels langs de weg. We komen diverse dorpjes tegen. Ze beginnen allemaal met een “O”, dit heeft te maken met de oudste stam, die een klicktaal spreken. We zijn vroeg, het is zondag en nog weinig leven. Als we in Omattjette komen zien we een beetje leven. Ze hebben een eigen watertoren en de Omattjette kontant winkel. Aan het eind van deze weg gaan we rechtsaf...in plaats van de richting, gaat de wappa ( ruitenwisser) weer aan...de C35 naar Khorixas op. Het een veel mindere weg. We rijden nu in Damaraland, gekenmerkt door de uitgestrekte en ongerepte wildernis met bergen op de achtergrond, bizarre rotsformaties. Door de barre en droge omstandigheden hebben flora en fauna zich moeten aanpassen om in stand te blijven.
We komen diverse hutjes tegen, waar vrouwen in mooie jurken staan te zwaaien met de spullen die ze verkopen. Het landschap is veel groener hier, de bomen hebben veel blaadjes. Onderweg komen we de machine tegen die de gravelweg weer egaliseert. Dat rijdt een stuk beter. Het is bijna 10.00 uur en 13 graden. We gaan linksaf de C39 op, een asfaltweg, even lekker om te rijden, en schakelen over van 4-wiel drive naar 2-wiel drive. We naderen het dorpje Khorixas, waar gaan tanken. Als Bernard aan het tanken is loopt Ingrid op een groepje mensen af met kindjes. Ze vragen naar mijn naam en naar de naam van de husband...voor dat ik het weet krijg ik 2 kastanjes in mijn hand met onze namen erop...Nad 200 roept de man....bij het tankstation zeggen ze niet meer dan Nad 50 per stuk te betalen. Bernard rijd de auto en Ingrid zegt “ we are waiting for the boss”...we betalen nad 120,want ondertussen is er ook nog een 3e gemaakt met Kim.....lekkere koffie is nergens te vinden, we rijden nog een rondje door het dorp, zien een leuk kerkje.
Na wat foto’s van het leven in Khorixas op zondag rijden we verder. We rijden al snel de C39 op naar Palmwag. Het is een slechte gravelweg, maar de enige weg naar Palmwag . We rijden het Doro Nawas Conservancy park in. Na een half uurtje zien we coffee shop en new tyres and repair...we stoppen en worden ontvangen door Eddy. Hij roept zijn dochter, en zij gaat koffie zetten. We hebben het over de slechte weg, maar volgens hem is het over 6 km perfect en kan je wel 120 rijden, volgens Eddy! 5km verder heeft zijn broer gisteren nog wilde olifanten gespot. Deze leggen wel 100 km per nacht af. Deze olifant staat hoger op zijn poten, een woestijnolifant. Ze maken alles kapot, de reden dat hij om zijn watertank een muur heeft gemetseld met een kleine ingang. Hij verteld over de mopanni boom, bij buikpijn of diaree, 1 blaadje eten en binnen 5 minuten resultaat. Er staan nog een boom, eddy plukt voor ons een droog blaadje, hij vraagt ons om het open te scheuren en het zaadje te breken en er aan te ruiken...de vrouwen gebruiken het als deodorant.
We rekenen af 50 nad voor 2 koffie en vervolgen onze weg....olifanten spotten.
We zien een bord craft market, er komen twee damara kindjes aangerend. We geven ze een zakje snoepjes uit ons ontbijtpakket. Even later doen een een korte stop voor een drone foto. Rond 12.30 uur stoppen we op een mooi plekje onder een boom met wevernesten om een broodje te eten....we hebben het goed om te lunchen in zo’n mooie omgeving. Bernard die de tomaat en komkommer uit zijn sandwich ( met kaas en salami) haalt...dat levert mooie plaatjes op met groot insekt, sprinkhaanachtige beesie, van Wiliam horen we later dat het een “ground corn criket” is. Een zwarte tor doet zich tegoed aan de komkommer. We rijden door een prachtig landschap in Damaraland....verschillende kleuren, een lust voor het oog, maar helaas geen olifanten. De C39 gaat verder met een afslag naar links naar Torra Bay. Wij rijden rechtdoor naar Palmwag, nog 45 km over de C43. We zien een paar primitieve dorpjes, een voetbalveld, waar de kinderen verzamelen. Ook zien we overal kraampjes waar ze “Petrifiied forest” aangeven, ze verkopen daar stukken versteend hout.
Wij vinden dit stuk weg slecht, we rijden 80 en max 95....we rijden door het Torra Conservation gebied. We moeten stoppen bij een gate, we gaan een gebied binnen waar streng gecontroleerd wordt op dierenziektes. Direct daarna zien we een tent met een Himba’s, een semi-nomadisch volk dat leeft in verspreide nederzettingen door de hele regio. Het zijn trotse, vriendelijke mensen en de vrouwen zijn bijzonder knap, met verschillende haarstijlen en traditionele kleding. Centraal ligt het pittoreske Hoarusib, een droge rivierbedding dat het land van de Himba’s doorkruist.
We vragen aan 2 Himba vrouwen of we een foto mogen maken, dat mag en we geven ze Nad 50. Dan lopen er nog 3 vrouwen, we mogen foto’s maken vanuit de auto, we geven ze ook Nad 50 ( ze vragen Nad 150). We rijden door, we rijden Palmwag uit en een paar km verder in Twee Palms zien we het bord “Desert Rhino Camp Pickup Point”,we melden ons bij de poort, waar Wiliam, onze chauffeur, al op ons staat te wachten. Hij laad onze koffers over in zijn open safariwagen, en vraagt of we iets willen drinken. Dan haalt hij een schaal te voorschijn met sandwiches nootjes en plakjes worst. We eten iets uit respect maar wij hebben net geluncht. Rond 14.15 uur gaan we beginnen aan onze rit van ongeveer 2,5 uur naar onze lodge. We zien overal bergen, ook een aantal net een vlak plateau, dit zijn volgens Wiliam “ table mountain”. We komen hele bosjes, dikkere stengels tegen, de Euphorbia damarana. Er is een versie van deze plant met gele bolletjes in top, dat is de vrouwelijke versie. In de gele bolletjes zitten zaadjes. Ook zien we heel veel Welwitschia planten, het lijkt of ze dood zijn, maar het is de normale kleur. We komen een Orix tegen. Het valt op in zo’n groot gebied, dat we zo weinig beesten zien. Dan stopt Wiliam, hij ziet 3 Roepers of ook wel dessertfrog genoemd. We rijden naar het “ zuylersgat” een canyon, uitgeslepen door de rivier als er regen is. Er staat altijd wel water in op diverse plekken, een goede plek voor de beesten. Maar voor ons ook gevaarlijk, want de luipaard kan er ook zitten. We rijden verder en stoppen in een droge rivier, waar veel gele plantjes staan. Het is de Ostrix Salat. Wiliam stapt uit en plukt een maar steeltjes. De blaadjes zijn helemaal nat, ze houden het vocht van de mist vast onder de blaadjes. Rond 16.45 uur komen we na een enorm gehobbel aan en worden door zingend personeel ontvangen. We gaan naar de tent eet en lounge gedeelte waar we uitleg krijgen. Er is geen wifi, wel mogelijkheid om apparatuur op te laden.
Het is teatime er staan boboti spring rolls en yoghurt orange square...beide heerlijk!!
We gaan naar onze tent lodge met Elerie, en we zijn de enige tent met het uitzicht aan de andere zijde. We vragen naar een alternatief....als we omgekleed zijn gaan we naar de lounge en horen we dat we morgenochtend tent 4 krijgen...happy!
Er komt Orix biltong en homemade chips op tafel en we hebben met de Engelsen Liz en John, van Schotland Sue en Stewart en de Ieren Ralf en Mareen, zij zijn vrienden en reizen met zessen.
We eten met alle gasten aan een lange tafel....voorgerecht pompoen met spinaziesoep, geserveerd in een een leuk potje. Als hoofdgerecht eten we beide lamchops met rijst en groente (beef potje was alternatief). Als nagerecht krijgen we Malva pudding met custard. Ze serveren witte en rode wijn uit zuid Afrika en nog een desertwijn. Maar de avond is nog niet over, als Stewart zijn gitaar gaat pakken en begint te spelen en zingen.....rond 22.30 gaan we naar onze tent lodge, waar een warme kruik in ons bedje ligt....