Dag 7, reisdag naar Erongo Wilderness Lodge

Vrijdag 3 augustus reisdag van Pelican Point naar Erongo Mountains

Om 08.30 uur onbijt, afscheid van de staff, gisteravond hebben we dit al met Dirk gedaan. Om 08.30 uur gaat de boot. Wij lopen met de handbagage naar de steiger. 4 mannen van de staff lopen mee met onze 3 koffers en met hapjes, drankjes en champagne voor onderweg, we varen eerst om de punt van het schiereiland heen en gaan naar open zee (atlantische oceaan) om bottlenose dolphins te spotten....en we hebben geluk we zien een groepje van 12 tot 15 ...maar ze springen, en zijn moeilijk vast leggen, maar we hebben een paar foto’s. We varen terug naar de lagoon van Walvisbay. In eens roept onze gids Canel “ goodmorning my friend” de meeuw Nelson landt op de boot. Is hij niet mooi, hij is mijn co-piloot, zegt ze trots, kijk naar zijn snavel met de rode punt. En ze gooit een visje omhoog, en Nelson doet dit vaker, hij vangt de vis. Hij krijgt zo nog een paar visjes toegeworpen....erg leuk om te zien. Dit type zeemeeuw weegt ca. 500 gram en eet 3 kg vis per dag....ondanks dat zijn we niet onder gescheten op de booti
Dan roept Canel ineens “good morning my lady, happy to have you on myboat”, de pelikaan, Lady Gaga is aan komen vliegen. Canel zegt trots “ welcome in my office”, en ze straalt. Haalt een haring uit de emmer en laat die aan de pelikaan zien, die begint te fladderen en pakt de vis. Je kan zien dat zij een vrouwtjes pelikaan is, want ze heeft rose om de ogen. Een mannetje, er komt er later een aan boord, heeft oranje om de ogen. Een Pelikaan weegt 3 kg en als ze gaan vliegen hebben de vleugels een breedte van 2 / 2,5 meter. We varen verder met de extra crew aan boord en stoppen bij vele drijvende tonnen, hier worden oesters gekweekt. Ze dekt met een tafelkleedje en er komt een schaal met gebraden worstjes, gebakken vis ( soort kibbeling) en gebakken kip met chilisaus te voorschijn uit de koelbox. En....een fles met champagne en we proosten op de mooie vaart die we hebben. Canel vertelt over de oesterfarm. Het water is te koud om baby oesters te kweken, dus werden ze vroeger uit Chili geïmporteerd, nu worden ze toch hier opgekweekt. Onder iedere ton zitten 5 manden boven elkaar met elk wel 5000 baby oesters. Het water is zeer plankton en zuurstof rijk daarom zijn ze al oogst klaar na 9 maanden.
Elders duurt dit wel 3 jaar!
Even later kwam er nog een zeehond aan boord, dit was Fluffy, een ander vriendje, die ooit gered heeft van een vislijn om zijn nek. Ook hij krijgt wat lekkers! Als we bijna in haven zijn komt Nicholas ineens aan boord, een hele grote zeehond. We schrikken ons dood, zo groot is hij.
Hiermee eindigt onze terugkeer per boot naar Walvisbay we nemen afscheid van Canel met ons emailadres, we houden contact, en begint de reis naar Erongo Wilderness Lodge.
We rijden eerst nog even naar de flamingo’s, en doen een korte broek aan. We rijden langs de kust naar Swakupmund, het is een drukke asfaltweg. Daarna nemen we de B2 naar Arandis. We stoppen hier om te kijken of we iets voor de lunch kunnen kopen....maar we vinden niets, we hebben nog lemonkoekjes in de auto, en ze zijn super lekker. Vandaar rijden verder tot bij de afslag voor de Spitzkoppe en vandaar pakken we de alternatieve route, gravelweg, die Dirk van Pelican Point ons aangeraden heeft. We rijden door kleine primitieve dorpjes waar we kinderen zien, ze komen naar onze auto en we geven ze wat klein geld. Onderweg zien we een hele kudde geiten de weg oversteken. Een dorpje verder zien koeien langs de weg. We stoppen om met de drone wat opnames te maken en zo komen we bij de poort van het Erongo conservative park in district Omaruru. Er staan 2 mannen bij de poort. De een noteert ons kenteken en de andere vraagt of hij mee mag rijden omdat hij naar Omaruru moet. Hij kan mee rijden, achter in de auto. We brengen hem naar de andere kant van het park, draaien om en rijden naar de parkeerplaats van Erongo Wilderness Lodge. Daar staat Simon ons op te wachten. Hij brengt ons, met onze bagage, naar de receptie, daar ontmoeten we Stefanie. Zij geeft ons uitleg over de lodge. We krijgen tentlodge 5....weer een bijzonder plekje. We drinken iets op ons eigen terras en gaan dan op verkenning. We gaan naar het restaurant, er staat cake, een lemongos, chocoladecake met omhulsel van kokos...heerlijk! Er staat ook een hartig taartje, een soort quiche, ook lekker.
We zitten buiten op het terras en zien de zon ondergaan, dan wordt het kouder en we gaan naar de lodge. We doen de ramen dicht en kleden ons om...lange broek....
Ennnn, ze hebben hier de wijn die we graag willen drinken, de Namibian kiss. Het is een carbanet sauvignon / shiraz blend, heeft 14 maanden op frans eiken gerijpt en komt uit het Erongo gebied.( prijs van de fles is Nad 370,is voor hier duur), maar de wijn is bijzonder lekker.
En van de gidsen komt aan tafel, Glassius, en hij verteld over de excursies. We gaan morgenochtend mee om 07.00 uur met een wandeling over flora en fauna van 2 uur. Daarna komt Do kennismaken aan onze tafel, hij is de manager. We hebben het over de wijn in Namibië en ook over onze volgende reis...hij geeft ons morgenochtend tips hoe we het beste kunnen rijden.
We krijgen ons voorgerecht, een crêpe gevuld met tonijnsalade en geserveerd met appeltjes in balsamico, erg lekker. Daarna krijgen we een salade, met een heerlijke dressing. Voor het hoofdgerecht gaat Bernard voor de beef sirloin en Ingrid voor de porc chobs beide geserveerd met bruine rijst en gemengde groente. En als dessert krijgen we een chocolate pots...
We gaan op tijd slapen, want morgen gaat om 06.15 uur de wekker. Om 07.00 uur worden we in het restaurant verwacht...bleije nagt!